Bragi z harfą, autorstwa Carla Wahlboma
Bragi, Brage – w mitologii nordyckiej syn Odyna i olbrzymki Gunnlod, mąż Idunn(strażniczki złotych jabłek młodości). Bóg poezji, skaldów i elokwencji, należał do rodu Azów.
Mieszkał w Walhalli, gdzie często śpiewał swoje pieśni. Na swym języku miał wyryte magiczne runy. Swój potencjał czerpał ze Skaldmiodu(krwi Kwasira wymieszanej z miodem).
Bragi, z natury spokojny i zrównoważony, nigdy nie tknął miecza, gdyż jak twierdził, nie jemu przeznaczone jest walczyć. Często, pod przebraniem żebraka, włóczył się po królewskich dworach, imponując swym śpiewem i grając na harfie. Loki twierdził iż Bragi zabił brata Idunn, która jest jego małżonką.
Podczas uczty u Aegira, Bragi pierwszy wyprosił Lokiego, ten w odzewie nazwał go samochwałą, żebrakiem i tchórzem. Zdenerwowany Bragi twierdził, że urwie mu głowę, co tylko rozbawiło Lokiego, który powołał się na święte przymierze krwi z Azami.
Z postacią Bragiego wiążą się dwa określenia: „Opowieść Bragiego" - długa, interesująca historia oraz „Puchar Bragiego" - puchar, z którego musiał wypić każdy król, który obejmował tron po przodkach.